Over het algemeen zijn er drie methoden om het type en het aantal scheuren op het glasoppervlak te controleren:
De eerste methode is het gebruik van meerdere laserstralen;
De tweede methode is om discrete punten te gebruiken om ringvormige scheuren te vormen;
De derde methode is het maken van gebarsten oppervlaktescheuren.
Een duidelijk zichtbare markering kan op het glas worden geproduceerd door eenmalige laserstraling, maar de richting van het scheur- en spanningspatroon zal loodrecht op de beweging van de laser uitzetten. Binnen korte tijd of zelfs een paar dagen nadat de markering is afgedrukt, zullen deze scheuren loodrecht op de bewegingsrichting van de laser nieuwe scheuren vormen en uitbreiden naar het nabijgelegen gebied buiten de oorspronkelijke markering om fragmenten te vormen, wat de helderheid van de markering zal aantasten. markering. Met behulp van meervoudige laserstraling worden de gebieden grenzend aan het gemarkeerde gebied verwarmd door warmtegeleiding, zodat deze gebieden een spanningsgradiënt vormen en de kans op secundaire breuk verminderen. Deze methode is zeer effectief bij het markeren van natronkalkglas en borosilicaatglas. Primaire laserstraling is effectiever bij het markeren van gesmolten silicaglas en kwartsglas vanwege hun lage uitzettingscoëfficiënt.
De tweede methode is het gebruik van een reeks ringvormige scheuren om tekens, streepjescodes, vierkante of rechthoekige codes en andere vormcodepatronen te vormen. Ringscheuren met een lage dichtheid worden in glas geproduceerd door verwarmings- en koelcycli. Wanneer het glas wordt verwarmd, zet het uit en knijpt het de omringende materialen samen. Wanneer de temperatuur stijgt tot het glasverwekingspunt, zet het glas snel uit en vormt een koepel van materialen met een lage dichtheid die uit het glasoppervlak steken.
Omdat de spotenergie een Gaussiaanse verdeling is, is de temperatuur in het midden van de spot hoger. Wanneer de hoge-temperatuurzone terugkeert naar de beginpositie nabij, wordt het midden van de ringvormige scheur gevormd in deze zone. Er wordt een stabiele ringvormige scheur gevormd bij de verbinding tussen het vormingsgebied met lage dichtheid en het gebied met standaarddichtheid. Deze methode is geschikt voor markering op gewone optische materialen en gehard glas, chemisch versterkt glas of gewoon natriumcalcium floatglas.
De derde methode maakt ook gebruik van hetzelfde verwarmings- en koelproces, dat het oppervlak van een bepaald volume glas verandert. De grootte van de vlek die in de derde methode wordt gebruikt, is echter relatief groot en de grens op de kruising van de twee dichtheidsgebieden is niet zo duidelijk als die van de ringscheurmethode. De markeringen die door deze methode worden geproduceerd, zijn niet onmiddellijk zichtbaar. Het is nodig om iets onder druk te zetten voordat er roosterscheuren verschijnen langs het lasergemarkeerde gebied. Het gegenereerde fragmentvrije gebarsten streepvulpatroon wordt gebruikt om woorden, afbeeldingen en verschillende codes te vormen. Omdat deze methode een zuiver oppervlak vereist, kunnen met hoogwaardig autoglas duidelijke markeringen worden bedrukt.
